|
(همیشه یک سری درون انسانها هست،حالا از نوع تحقیر شدن یا تحقیر کردن کسی،من این مطالب از یکی از کتابهای روانشناسی گرد آوردم،)
حقيقت : اصرار مي كنيد كه حق با شماست و طرف ديگر اشتباه مي كند.
سرزنش: تقصير را به گردن طرف مقابل مي اندازيد.
قرباني: مدعي هستيد كه يك قرباني بي گناهيد.
تحقير: طرف مقابل را به صرف اينكه مطابق ميل شما كار نمي كند سرزنش مي كنيد.
توقع: بي آنكه خواسته خويش را مطرح مي كنيد خود را شايسته برخورد بهتر مي دانيد.
درماندگي: تسليم مي شويد و روزنه اميدي نمي بينيد.
انكار: عصبي و رنجيده خاطر هستيد و اندوه خود را انكار مي كنيد و حال آنكه وضع ظاهر شما درست خلاف آنرا نشان مي دهد.
پرخاشگري انفعالي: يا حرفي نمي زنيد يا لحن طنز و تمسخر داريد. در اتاق را هم مي كوبيد و خارج مي شويد.
سرزنش خويشتن: به جاي برخورد با مسئله، طوري رفتار مي كنيد كه انگار آدم بد و وحشتناكي هستيد.
گله كردن: به جاي توجه به افسردگي، رنجش يا خشم طرف مقابل مي خواهيد با حل مسئله به او كمك كنيد.
طعنه: كلمات يا لحن صداي شما از خصومت يا تنش حكايت دارند كه نمي خواهيد آنرا آشكارا بازگو كنيد.
قرباني كردن ديگران: معتقديد كه گرفتاري از ناحيه طرف مقابل شماست و تقصيري متوجه شما نيست.
حالت تدافعي: هرگونه تقصير خود را كتمان مي كنيد و مدعي مي شويد كه كار شما بي اشكال است .
پاتك: به جاي تصديق احساسات طرف مقابل ، جواب انتقاد او را با انتقاد مي دهيد.
رد گم كردن: به جاي توجه به مسئله از بي عدالتي هاي گذشته حرف مي زنيد.
_من رو با نظر هاتون در بهتر شدن این وبلاگ یاری کنید.مرسی
|
تبادل
لینک هوشمند