دیدی که...
 
درباره وبلاگ


سالم.امیر سام هستم(سامی) به این وبلاگ خوش آمدید،من خاطرات خود در مجازستان را در اینجا ثبت میکنم.


ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:

برای ثبت نام در خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید




آمار وب سایت:
 

بازدید امروز : 12
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 113
بازدید ماه : 888
بازدید کل : 19191
تعداد مطالب : 110
تعداد نظرات : 51
تعداد آنلاین : 1



خاطرات من در مجارستان
سه شنبه 10 اسفند 1389برچسب:, :: 20:4 ::  نويسنده : امیر سام(سامی)

 

به نام حضرت دوست که هر چه داریم از اوست


دیدی که رسوا شد دلم
غرق تمنّا شد دلم
دیدی که من با این دل بی آرزو عاشق شدم
با آن همه آزادگی بر زلف او عاشق شدم
ای وای اگر صیّاد من
غافل شود از حال من
قدرم نداند
فریاد اگر از کوی خود
و از رشته گیسوی خود
بازم رهاند
دیدی که رسوا شد دلم
غرق تمنّا شد دلم
در پیش بی دردان چرا ؟ فریاد بی حاصل کنم
گر شکوه ای دارم ز دل با یار صاحبدل کنم
وای به دردی که درمان ندارد
فتادم به راهی که پایان ندارد
از گل شنیدم بوی او ، مستانه رفتم سوی او
تا چون غبار کوی او ، در کوی جان منزل کنم
وای به دردی که درمان ندارد
فتادم به راهی که پایان ندارد
دیدی که رسوا شد دلم
غرق تمنّا شد دلم
دیدی که در گرداب غم ، از فتنه گردون رهی
افتادم و سرگشته چون امواج دریا شد دلم
دیدی که رسوا شد دلم
غرق تمنّا شد دلم
 
 
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
 *_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

غنچۀ گل
 
هر گل که به طرف گلستان می خندد
                                                 بر وضع جهان گذران می خندد
این غمکده چون در خور غم خوردن نیست
                                               با تنگ دلی غنچه از آن می خندد


آب آتشین
 
می از کف آن زهره جبین می ریزد
                                              وز برگ گل آب آتشین می ریزد
آن ساقی سرمست نگر تا بینی
                                            ماهی که ستاره بر زمین می ریزد
 

نسیم گریزان
 
از فتنه پریشان نشود هر که پناهی
                                               در سایه گیسوی پریشان تو گیرد
از بس که شتابان و گریزان چو نسیمی
                                       گل دست گشوده است که دامان تو گیرد
 


نگاه سخنگو
 

گفتم این چشم جاودانه تو
                                          با که اسرار خویشتن گوید؟
و این سخنگو نگاه سحر آمیز
                                            با کدام آشنا سخن گوید ؟
گفت با آن که آشنا سخنی
                                             از دلارام من ، به من گوید
 
 
چند تک بیتی از رهی معیری
خیال روی تو را می برم به خانه خویش
چو بلبلی که برد گل به آشیانه خویش
 

تسکین ندهد شاهد و ساقی دل ما را
مشکل که قدح چاره کند مشکل ما را
 
هنوز گردش چشمی نبرده از هوشت
که یاد خویش هم از دل شود فراموشت
 

محبت آتشی کاشانه سوز است
دهد گرمی ولیکن خانه سوز است
 


نظرات شما عزیزان:

فاطمه
ساعت18:39---7 فروردين 1390
عشق، تصميم قشنگي ست، بيا عاشق شو نه اگر قلب تو سنگي ست، بيا عاشق شو *********** آسمان زير پروبال نگاهت آبي ست شوق پرواز تو رنگي ست، بيا عاشق شو *********** ناگهان حادثه ي عشق، خطر كن، بشتاب خوب من، اين چه درنگي ست، بيا عاشق شو با دل موش، محال است كه عاشق گردي عشق، تصميم پلنگي ست، بيا عاشق شو *********** تيز هوشان جهان، برسر كار عشقند عشق، رندي است، زرنگي ست،بيا عاشق شو *********** كاش در محضر دل بودي و ميديدي تو بر سر عشق، چه جنگي ست! بيا عاشق شو « مصلحت نيست كه از پرده برون افتد راز» صورت آينه زنگي ست، بيا عاشق شو
پاسخ:سلام مرسی فاطمه جان از نظر زیبات لذت بردم ، بازم بهم سر بزن دوست دارم سامی


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







 
 
نویسندگان
پیوندها
آخرین مطالب